Hai!

Vanuit een loeiheet Port Moresby bij het zwembad het laatste verhaaltje over PNG! Kerstmis is weer voorbij en ook ons 60 daagse visum voor PNG is bijna afgelopen.

We hebben weer wat mooie weken gehad! Deze keer weer in het teken van eilanden, duiken en smoking vulcanoes.

Na de ontberingen van de Mount Wilhelm naar Madang-tocht was het eventjes bijkomen in een resort in Madang. Helaas met de slechtste service die we in PNG gezien hebben dus daar was de lol snel af!

Tijd om de eilanden voor PNG te gaan verkennen, New-Britain en New-Ireland.

We hebben weinig kunnen ontdekken wat met het echte britain en ireland te maken heeft.. Denk eerder aan heel veel vulkanen, fantastisch duiken en palmolieplantages (New-Britain) en aan witte kokosnooteilandjes, blonde krullebollen, een zeer sterke en aanwezige traditionele cultuur en hoge golven die breken op een goed snorkelbaar rif (New-Ireland).

Eerste stop was Kimbe Bay, waar we weer fanatiek gedoken hebben (6 dagen). Ongelovelijk mooie zeebergen met zicht van 50 meter, geweldig koraal en sponsen, van een ghost pipefish tot een paar meter grote haaien, super. Hoogtepunt was een snorkel sessie met een grote pod dolfijnen, een beeld dat nooit meer van het netvlies afgaat. We doken via een luxe resort (Walindi) maar hadden zelf vlakbij een budget accommodatie in een soort taverne, wat wel wat weg had van een groot Gronings studentenhuis. Was niet zo moeilijk om je daar thuis te voelen dus!

Zoveel duiken was orgineel niet de planning maar de slogan van PNG is, `expect the unexpected` dus werden onze plannen weer eens omgegooid. Het vliegveld van de stad waar we heen zouden gaan was nl. dicht. Jaaa.. dat heb je soms. Gelukkig hadden ze een redelijk goede reden, nl dat de vulkaan er vlakbij as aan het spugen was over de landingsbaan. Een paar dagen later was de windrichting weer goed (nl alle as in de richting van de stad waar we heen gingen, maar dat is normaal) en konden we alsnog naar Rabaul..

En dat was erg bijzonder. Rabaul was 15 jaar geleden een hele mooie pacifische stad, gelegen tussen een aantal vulkanen, tot de dag dat twee vulkanen tegelijk uitbarstten en de halve stad onder een laag as bedolven heeft. Een soort modern Pompeii zeg maar. Een aantal gebouwen in de stad staan nog (waaronder het hotel waar we bleven), de rest is gewoon ingestort of verdwenen, de mensen zijn verkast naar een stad in de buurt. En 1 vulkaan is nog steeds actief en staat gezellig te roken en as te spugen. Het was een grote bende maar echt bijzonder om zoveel natuurgeweld te zien.

New-Ireland was ook prachtig. Een week hadden we ervoor, waaronder Kerst. We hebben een bezoek gebracht aan een meester-houtsnijder (hij maakt maskers en snijwerken voor begravenissen, erg belangrijk in de cultuur). Daarnaast hebben we twee dagen gedoken (ook weer erg mooi, vooral veel haaien, misschien wel vanwege de shark-callers), en een aantal dagen op twee eilanden gezeten, Tsoi Boto en Nusa Lik. Een mooie combi, Tsoi Boto was traditioneel in een lokaal guesthouse, waar we als extraatje nog een bruidsprijsceremonie mochten meemaken, inclusief dansen en zingen. De eigenaar van het guesthouse zag onze lonely planet op tafel liggen en vetelde doodleuk dat de schattige blonde krullebollen in de kano op foto op de voorkant zijn zonen zijn! En de foto in de zee recht voor het guesthouse is genomen. Zo ziet het er dus echt uit..

Anke kreeg nog een fijn aandenken aan Tsoi, nl ongeveer 60 beten van bed bugs.. en dat jeukt echt..

Nusa Lik was weer heel anders, prettig comfortabel en westers, en daar hebben we kerst doorgebracht. Relaxed, lekker eten, mooie bungalows, alleen maar Australiërs verder, prima.

Tijd om PNG bye te zeggen en door naar de volgende stop, Singapore, waar we oud en nieuw gaan vieren en plannen gaan maken voor de rest van de trip!

Liefs van ons