Wist u dat...

we 31 keer een vliegtuiglanding hebben overleefd?

onze reis geen eco-vriendelijke was en het dus heel hard pay-back tijd is?

we al na 3 weken het reisbudget omhoog hebben bijgesteld, dat we dus geen budgettravelers zijn die last hebben van budgetitis en dat we onszelf daarna flashpackers hebben gedoopt?

we in PNG net zoveel geld opgemaakt hebben al in Indonesië, Singapore, Maleisië, Thailand, Laos en Myanmar samen?

we 2 nachten in een trein, 10 nachten in een tent, 7 op een boot, 2 in het vliegtuig en 165 in een hotel/ guesthouse/ homestay/ bamboe hutje hebben geslapen?

we bijna 3 etmalen onder water hebben doogebracht?

Jeroen voor 3 dagen zijn buidel met paspoort kwijt was, dat toen hij hem weer terugkreeg wel al het geld gestolen was?

we voorlopig geen rijst meer lusten?

in Komodo Jeroens duikapparatuur op 25 meter diepte kapot ging, dat hij daarna met de divemaster de lucht moest delen om weer naar het oppervlak te komen?

wanneer Anke gerold word, haar reflexen zo goed zijn dat de dader een klap krijgt en het geld nog van haar is?

dit op een drukke markt misscien slim was om te doen maar misschien niet altijd opgaat?

we een keer na wat vertraging om 2 uur ´s nachts in een niet zo veilig stadje in Sulawesi aankwamen..?

..dat we allebei achterop een motor met tassen op de rug naar een hotel werden gereden...?

..dat Jeroen eerst van de motor afflikkerde en vervolgens ergens anders naar toe werd gebracht dan Anke en haar kwijt was...?

..en we heel blij waren dat Jeroen met een andere, wel betrouwbare motor toch nog naar het goede hotel werd gebracht waar Anke al even stond te wachten?

Anke ergens allergisch voor is en een paar weken helemaal onder de galbulten zat en we nog steeds niet weten wat het was?

we in totaal 8 paar slippers hebben gekocht (waarvan slechts 1 paar voor Jeroen..)?

Anke bijna niet meemocht op de terugreis omdat ze op vliegveld Bangkok nog even ziek werd?

De laatste loodjes

Hoi allemaal!

Vanuit Zwolle gestuurd maar getikt op het strand hierbij het laatste reisverslag! We hebben geprobeerd deze in Myanmar nog te posten, maar dat lukte niet (big brother zat teveel mee te kijken denk ik).

De laatste weken in Myanmar waren nog erg leuk. Na de supertrektocht in de Himalaya hebben we weer even wat warmere oorden opgezocht. Eerst een dagje Mandalay, waar we eigenlijk niks anders hebben gedaan dan de huidige cultuur opsnuiven (en de lucht van oude auto´s) om door te gaan naar Bagan. Bagan is fantastisch, een groot gebied waar zo´n 2500 oude tempels staan. Ongeveer 1000 jaar geleden hebben een aantal koningen een enorme aanval gehad van bouwdrift en het resultaat staat er nu nog. We hadden vier dagen uitgetrokken om het gebied fietsend te verkennen, helaas konden we er maar twee benutten omdat Anke ziek werd. Gelukkig was ze snel weer opgeknapt, in ieder geval snel genoeg om iets te doen wat we al een tijdje terug hadden gepland: een ballonvlucht! Fantastisch om met zonsopgang over al die oude tempels te zweven, het vloog voorbij zeg maar. Na twee dagen over zandweggetjes fietsen hadden we onze portie oude tempels ook wel weer gehad.

Via Yangon met de bus zijn we naar onze laatste bestemming gegaan, Ngwe Saung, aan de westkust van Myanmar. Denk aan een breed zandstrand met palmbomen, een mooie blauwe zee en low-key toerisme, veel (nogal lege) resorts en betaalbare bamboe bungalows, absoluut geen nightlife of ook maar iets anders te doen dan de hele dag op ligbedjes op het strand liggen. En je begrijpt dat dit de ideale manier was om onze reis te eindigen voor we weer in het drukke koude (maar wel gezellige!) Nederland aankomen. Gelukkig hadden we ook nergens anders meer geld voor, er zijn geen internationale banken in Myanmar en je moet dus al het geld dat je denkt uit te geven meenemen. We hadden een behoorlijke fooi achtergelaten bij de trekking (en terecht) waardoor we de laatste weken toch echt op een strak budget zitten. Ook wel eens goed voor ons!

Mensen, het zit erop. We zijn zondag weer aangekomen in Nederland. Het is koud hier maar ook wel erg leuk en fijn om weer in ons huisje te zijn. Bedankt voor jullie gezellige reacties, daardoor is Nederland soms toch helemaal niet zover weg als het lijkt. We hebben een toptijd gehad, nu is het tijd om ons leven in Nederland weer op te pakken!

Dikke zoen van ons

Amazing Myanmar

Gelukkig is het toch vanuit Myanmar mogelijk een stukje op de site te zetten!
Vanuit Mandalay weer even een update (en maar 2 foto´s omdat uploaden extreem moeilijk is).

Myanmar is heftig tot nu toe. De eerste dagen Yangon leek op geen andere stad dan waar we geweest zijn. Druk, vies, stinkend, heet, extreem arm, maar ook erg nieuwsgierige mensen die je verbaasd lachend aankijken, lekkere geuren, mooie kleuren, eigenlijk een beetje wat we ons voorstellen bij India. Misschien met als verschil dat de mensen je niet lastig vallen.
Wel erg naar om zoveel armoede te zien, en ook de uitzichtloosheid is soms wel van de mensen af te lezen. Maar ook heel mooi om te zien dat de mensen oprecht vriendelijk zijn en velen de moed erin houden.
Na drie dagen bezichtigen en rondkijken, zijn we naar Putao in het noorden van Myanmar gevlogen. Noordelijker dan tevoren tijdens onze reis stonden we in een keer aan de voet van de Himalaya, dichtbij de grens met India en China. Het gebied is extreem afgelegen en beperkt toegangkelijk voor toerisme (daar houden we natuurlijk erg van) en de enige manier om er te komen is via een georganiseerde toer. De organisatie was perfect, we hadden twee gidsen en een heleboel dragers (eindelijk geen zware tas op de rug) en koks die fantastisch voor ons kookten. Met ons liepen drie gekke Britten en een nog gekkere Amerikaan, die allevier in Vietnam woonden, alles was dus AWESOME! (het woord van de trekking).
Om ons doel, de beklimming van de Phongun Razi (een van de ´ice mountains´zoals ze heel spannend werden genoemd), te bereiken hebben we 10 dagen getrokken door mooie valleien met rijstvelden, langs prachtige dorpjes, door de jungle waar we de gibbons hoorden gillen en de herten blaffen, waar tijgers, rode panda´s, luipaarden en beren lopen ( we hebben de berenklauwen in de bomen zien staan). Wassen in de rivier, slapen in tentjes in het bos en elke middag en avond een vuur om aan op te warmen (koud dat het was!). Na in 5 dagen steeds hoger te hebben geklommen kwamen we uiteindelijk boven de sneeuwlijn terecht, van waar we de dag erna een toppoging zouden doen. Helaas kregen we die nacht een goede sneeuwstorm en lag er de volgende ochtend een halve meter sneeuw op onze tentjes. De toppoging ging dus niet door maar de afdaling door verse poedersneeuw in een winterwonderland oerbos was wel het hoogtepunt van de hele trekking!

Wij gaan nog even wat cultuur opsnuiven in Bagan (tempels) en daarna de laatste daagjes aan onze tan werken op het strand.

Tot snel maar weer, liefs, ons!

Lekker actief in Laos

Hoi allemaal, na een vorig verhaal over lummelen is het nu tijd voor de actieve kant van Laos. De vetrollen, letargie en het buiten adem zijn na één trap werden ons teveel. Dus hup, op naar het Noorden van Laos voor een goede week buitenspelen.

Aangekomen in Nong Khiau verbaasden we ons even over de kleinschaligheid van het tourisme en heel verrassend, daar waren we heel blij mee.

De eerste dag maar direct mountainbikes gehuurd om de omgeving te verkennen. Dat ging heel soepel over goede asfaltwegen bijna zonder verkeer. Het was als fietsen in de zuidfranse bergen maar dan nog net wat warmer. Gelukkig bracht de locale waterval wat verkoeling, deze is ook in gebruik als fietsen wasstraat! (zie foto). Onderweg ook nog een grot bezocht die tijdens de bombardementen door de VS (in een oorlog die in de schaduw van de Vietnam oorlog geen oorlog mocht heten) dienst deed als districtkantoor, ziekenhuis, provinciehuis, etc. Misschien wel interassant om te weten, Laos is in de hele geschiedenis het zwaarst gebombardeerde land te wereld per capita. Er zijn hier meer bommen geland dan in de hele 2^de wereldoorlog.

Het mountainbiken was zo goed bevallen dat we de dag erna weer de fietsen hebben gehuurd en ze mee offroad hebben genomen. Na 5 uur trappen en drie verlaten dorpjes een bootje geregeld om via de rivier weer terug gebracht te worden naar Nong Khiau. Niet dat we dit zelf hebben verzonnen, we hebben een tour van een travel gekopieerd! He, dat spaarde weer 55euro en een slome gids, komen we misschien toch nog uit binnen ons nieuwe reisbudget..

Twee rustdagjes verder, ook welkom omdat de buikjes wat borrelden, hebben we een kayak volgeladen om in 3 dagen de Nam Ou rivier naar Luang Prabang, waar we toch heen moesten, af te peddelen. Het duurde even een paar uur om de kayak echt onder controle te krijgen, maar daarna was Anke de perfecte kaptein en Jeroen de gehoorzame stuurman. Dat was ook wel nodig aangezien we stroomafwaards peddelden en onderweg nogal wat stroomversnellingen met de nodige obstakels tegenkwamen. Na een nachtje camperen op de oever stonden de kids alweer nieuwsgierig voor de tent om ons wakker te maken. Bijna meditatief peddelend (met af en toe een rapid voor de adrenaline), van de ochtendmist tot de verzengende namiddagzon, zijn de dagen voorbij gevlogen.

We beginnen ons steeds meer te beseffen dat het er bijna op zit want morgen start de laatste etappe van de reis, Myanmar. Niet een land om makkelijk in te reizen maar het lijkt ons wel heel bijzonder. Heel gevoelig met betrekking tot de politieke situatie dus daar moeten we rekening mee gaan houden. Geen gekke dingen op de website zetten dus!

Wij gaan ons laatse maandje koesteren, toedeloe!

Lekker lummelen in Laos

Sabaidee en daar zijn we weer!

Beland in Luang Prabang, waar de baquettes en wijntjes ons heerlijk smaken. Du vin, du pain et.. hoo wacht eens even? We zijn toch niet in Frankrijk? Nee hoor, Laos. Bezet geweest door de Fransen en dat is niet zo heel erg!

We vinden Laos erg mooi tot nu toe. De hoofdstad Vientiane was meteen al een verademing na de Khao San Road in Bangkok. Lekker eten en fietsend langs tempels en andere bezienswaardigheden gaan was een goede dagbesteding. Uiteraard hadden we na 2 wats wel weer genoeg tempels gezien (cultuurbarbaren als we zijn).

Vervolgens zijn we twee dagen gaan trekken in een nationaal park, om te kijken of we wilde olifanten konden spotten. Geen olifant te bekennen natuurlijk, dat was dan nog tot daar aan toe, maar dat 7 uur trekken in een keer 2 uur werd en de gidsen vooral geïnteresseerd waren in hun mobieltje en kletsen met elkaar midden in de nacht werd al wat minder. Ze maakten het ook wel erg duidelijk dat we echt geen olifanten hoefden te verwachten. Toen we vervolgens ook nog met z´n allen op de grond mochten slapen in een toren 20 meter boven de grond i.p.v. in een tent en we natuurlijk onze eigen matjes niet mee hadden genomen zakte ons humeur helemaal onder het nulpunt. Gelukkig werd het de tweede dag wel beter met een mooie 5 uur lange wandeling met veel vlinders, volgels en poedelen bij een waterval.

Een lange dag in de bus hobbelen naar Luang Prabang stelde weer even ons geduld op de proef, maar het was het zeker waard. Echt een prachtig relaxt stadje, goede sfeer, prachtige gebouwen (het is een Unesco Heritage Site), lekker eten en drinken en een klimaat als de Provence in de zomer, wat wil je nog meer. Wij even niets in ieder geval en we genieten hier van het niks doen. Een superleuke kookcursus heeft ervoor gezorgd dat we straks in Nederland nog eens het heerlijke kruidige eten kunnen maken.

Tot zover de update van ons gelummel!

Veel liefs, ons

Thailand

Crep, crap, crop, kaa (in ons beste Thais, HALLO!!)

We zijn aangekomen in de drukte van Bangkok dus genoeg tijd en mogelijkheid om de site weer even te updaten.

Na nog een paar dagen genieten en fietsen in het national park van Tarutao besloten we in een opwelling te gaan kitesurfen. Letterlijk in de taxi op weg naar het busstation werden de plannen omgegooid en een bus en een nachttrein later waren we in Chumphon, waar vlakbij een mooie kitesurf plek is. Geen idee of er wind was of hoe de voorspelling was en of er wel plek was in de kitesurfschool dus het was een beetje een gokje. Gelukkig pakte het gokje goed uit en hebben we (nadat ze 2 weken geen wind hadden gehad, waar el nino de schuld van kreeg) 3 middagen les gehad en 1 middag zelf spullen kunnen huren. Heel erg leuk om te doen en niet eens heel moeilijk om te leren, wel vermoeiend om steeds terug te lopen omdat we natuurlijk nogal wat hoogte verloren (we zijn aan lager wal geraakt dus, letterlijk dan) elke keer. Een week daar bivakkeren was ook nog eens erg gezellig met meer mensen vanuit allerlei landen die ook les hadden of jaren kitesurfen.

Vermoeid maar enorm voldaan konden we in de nachttrein die aanvoelde als vrieskist (wat nog even de spierpijn verergerde!) naar Bangkok. Niet dat we nou zoveel zin hadden in Bangkok maar er moet een visum aangevraagd worden voor Myanmar waar we de laatste weken van onze reis heengaan.

We zitten hier vlakbij de beruchte Khao San Rd waar toeristen 80 procent van de straat vullen, we voelen dus het echte Thailand. Vanaf 11 uur ´s ochtends tot 7 uur de volgende ochtend lopen er, met name Australiers, met bierflessen en soms ontbloot bovenlijf, door de straat. Vul dat aan met toeristen van alle leeftijden en nationaliteiten (wel blank uiteraard), een paar gehuurde shemales, straatverkopers en bedelaars en dan is het beeld compleet. Toch heeft de grote stad ook voordelen, we hebben we de spierpijn laten wegmasseren in een behoorlijk heftige Thai-massage, genieten we van pizza en bruinbrood en zijn we bij de kleermaker geweest voor maatpakken en een smoking.

Het visum is morgen klaar en we verlaten Bangkok die avond met de nachttrein naar Laos. Als de airco in de trein weer zo koud staat kunnen de slaapzakken weer aan, zijn die toch niet voor niets mee.

Crop crop kap (doeiii)

En liefs ons

Alleen even een foto-update!

Hoi hoi, heh nee niet alweer een verhaal over tropische stranden enzo, maar alleen even een update van de foto´s voor de liefhebbers, de vorige keer ging dat niet zo soepel blijkbaar!

Veel plezier met de vrieskou daar in NL en neem een koek en sopie namens ons!

xxx

City vibes & islands chill

Hallo!

Vanuit Thailand deze keer weer een update!

PNG is achter ons gelaten (helaas..) en het was fijn eventjes in Singapore te zijn. Shoppen, lekker eten, 10 kg aan souvenirtjes naar huis sturen, metro in, metro uit, nog meer shoppen,wijntje drinken, het was heerlijk (vond vooral Anke..)!

Singapore is verder natuurlijk niet zo heel boeiend, maar wel erg schoon, zeker voor een Aziatische stad.

Oud en nieuw hebben we met de voetjes in het zand van Sentosa Island bij Singapore gevierd op de beats van Seb Fontaine en dat was best fijn. Ook waren de enorme hordes dronken toeristen/ expats best wel indrukwekkend na twee maanden geen toeristen te hebben gezien!

Nieuwsjaarsdag was het wel weer tijd Singapore te verlaten en zijn we door gegaan naar Melaka in Malesië. Even een stukje vaderlandse geschiedenis, tussen de aziatische toeristen hebben we de overblijfselen van onze VOC-tijd bekeken.

Malesië hadden we verder niet zoveel zin in, dus een bus, hotel, bus, lift, boot en nog een boot later waren we in zuid- Thailand, het Tarutao national park, waar we nu nog steeds zijn. Het park bestaat uit verschillende eilanden, een (heeeel) erg toeristisch (Koh Lipe), dat was leuk voor het eten, shoppen en de Thaise massage, en de anderen (Koh Adang en Koh Tarutao) gerund door de overheid en bijna alleen maar bedekt door jungle. Je zou zeggen dat we wel genoeg jungle hadden gehad na PNG, maar nee, dit is aan de andere kant van de Wallace-lijn, dus hier zijn aapjes en andere dieren! Dus we vermaken ons weer met wat wandelen, fietsen en zwemmen en op het strand liggen. Life could be worse..

Plannen voor de overige twee maanden zijn globaal gemaakt en zelfs het ticket terug is alweer geboekt. De tijd gaat wel snel!

Groetjes, ons